W 1974 roku zespół Genesis był u wrót szczytu swojej popularności. Początek lat 70-tych XX wieku rozkochał się w muzyce zwanej popularnie art-rockiem lub rockiem progresywnym. Genesis wpisali się w tę falę popularności bardzo trafnie. Kompozycje natchnione symfonicznymi aranżami, bajkowo-oniryczne teksty Petera Gabriela a także teatralna oprawa koncertów grupy - wszystko to sprawiało, że popularność kapeli rosła z roku na rok. We wspomnianym już roku 1974 zespół wydał swoją szóstą płytę zatytułowaną The Lamb Lies Down On Broadway. Podwójny album był dziełem w pełni koncepcyjnym, opowiadał historię Portorykańczyka o imieniu Rael, który snując się ulicami Nowego Jorku nagle zostaje uwięziony w jego podziemiach. Jego wędrówka przypomina nieco humorystyczną wizję senną, ale dla bohatera jest udręką jego nieodgadnionej egzystencji. Teksty Gabriela napisane do tej muzycznej historii przedstawiały w pewnym sensie jego własne poglądy filozoficzne, lecz również spojrzenie w sposób krytyczny na otaczający go świat. Temat alienacji jednostki posłużył za źródło opowiadanej historii.
Praca nad płytą, a potem wyczerpująca trasa koncertowa ją promująca, była podstawą decyzji Petera Gabriela o odejściu z zespołu, co też miało miejsce w marcu 1975 roku. Jak powszechnie wiadomo, w roli wokalisty zastąpił go dotychczasowy perkusista zespołu Phil Collins.
Album The Lamb... muzycznie był albumem, nad którym zespół pracował najwytrwalej i najbardziej przykładał się do formy powstałych kompozycji. Z tego wysiłku i wytrwałości powstało dzieło spójne i przyciągające słuchacza. Dla mnie, Wędrowca, szczególnie przypadły mi dwa utwory kończące pierwszą płytę dzieła. Są to następujące po sobie Carpet Crawlers oraz The Chamber of 32 Doors. Przywiązanie do całości dzieła jest tak wielkie, że od wielu już lat nie wyobrażam sobie, aby słuchać tych kompozycji oddzielnie. Esenscja wielkości zespołu Genesis jest zawarta właśnie tu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz